Kort proza. Voor Negatieven. Een eenmalig crisisrijk tijdschrift van grafisch vormgever Else van Wullften Palthe.

Ze werken allebei onregelmatige uren. Dat is een groot verschil met eerdere relaties die ze gehad heeft. Als ze een keer tegelijk thuis zijn, zijn ze blij elkaar te zien.

Zij maakt koffie met opgeklopte melk en doet de afwas. Hij zet de televisie aan, maar kijkt er niet naar, hij maakt stapeltjes van de post, één stapel voor het oud papier, één stapel voor haar en één stapel voor hem. Zij zit aan de grote tafel bij het keukenblok en verdeelt een haarmasker over haar haren. Ze had haar haren in het verleden zo vaak geverfd dat ze helemaal waren afgestorven, maar nu krijgt ze weer krullen.

Soms sleutelt hij aan haar scooter. Niet lang geleden hadden ze die samen uitgezocht, een rode. Op straat hangt de geur van uitlaatgassen en frituurvet en kletsen de buurman die bedden en gordijnen verkoopt en eigenaar van de Turkse supermarkt met elkaar. Ze kunnen ze, met het raam open, letterlijk verstaan.

Een paar dagen geleden hebben ze via via een mopshond opgehaald. Een jong koppel in België zocht een nieuwe eigenaar. Het beestje is afzichtelijk om naar te kijken en het laat boeren en scheten, maar zij is verliefd. In eerdere relaties was het er altijd over gegaan dat ze nooit thuis is, en dat het zielig zou zijn, maar eigenlijk, daar waren ze achtergekomen, is dat helemaal niet waar. Ze is er juist heel vaak.

Hij heeft, toen zij een keer een weekje bij een vriendin was, schulden gemaakt, op internet. Hij is gaan pokeren en blijven verliezen. In een poging dat op te lossen heeft hij het erger en erger gemaakt. Zij begrijpt dat. Ze heeft er zelfs geen mening over. Maar dat hij het voor haar verzwegen heeft maakt haar bang. Is er nog meer? Is hij verslaafd, of was dit eenmalig? Wat doet hij als zij niet thuis is? Waarom heeft hij haar niet kunnen vertrouwen? Waarom heeft hij niks aan haar gezegd?

Ze heeft zelf jaren gewerkt om een schuld af te betalen. Toen ze nog met haar vorige vriend was heeft de zorgverzekeraar ontzettend veel geld op haar rekening gestort. Daar heeft ze leuke dingen van gedaan. Dom natuurlijk, want ze wist dat het geld haar niet toebehoorde, maar ze heeft er geen spijt van. Ze heeft er goed van geleefd.

De jaren van terugbetalen waren sober. Ze woonde op een zolderkamer boven haar werk, waar niet meer inpaste dan een bed en een vloerkleed daaronder. Ze deelde de keuken en at supermarktbrood, smeerkaas met sambal en instant noodles, meer kon ze zich niet veroorloven. Drie en een half jaar niet op stap, niet naar de snackbar, niet naar de bioscoop. Soms heeft ze zich daardoor geïsoleerd gevoeld. Maar ze heeft er nooit geheimzinnig over gedaan. Nadat ze het op aandringen van haar baas aan haar ouders verteld had, mocht iedereen het weten.

Meer lezen? Laat hieronder een reactie achter, of schrijf een PM.