“Hi,” zei hij. “Hi,” zei ze en ze keek naar hem alsof ze niet helemaal begreep dat hij daar stond en iets tegen haar zei. “Toffe tattoo,” zei hij. Ze pakte wat shampoo en verdeelde die over haar haren. “Ik was dertien,” zei ze, “ik wilde indruk maken op mijn klasgenoten en dit leek me mysterieus.” “Wat staat er?” “Hoop,” zei ze, “wist ik veel.”

In 2022 mocht Gerda Blees literair tijdschrift Liter cureren. Ze vroeg mij of ik voor het decembernummer een aantal zkv wilde insturen. Dat wilde ik, natuurlijk! Het werden twee bestaande verhalen: Valentijn en Korte broek en twee nieuwe: Vijftigmeterbad en Likeland.

Daarnaast verscheen in februari de nieuwste editie van Papieren Helden: Vreemde Eend. Hiervoor schreef ik een kort verhaal over Hermann die in een octopus valt.

Ze kennen elkaar goed, zijn een redelijk hechte groep. Ze kennen het gebied een beetje. Weten waar ze moeten zijn, waar de wrakken liggen. De hele kuststrook is grijs en grauw. Alsof ze in Schotland zijn op een slechte avond. Ze lopen door het dorp. Het is september. Naseizoen. Er is niks te beleven.

Die avond gaat hij liggen, de mistral. Ze varen uit, niet zo ver, misschien een half uurtje uit de haven. Op het water is het oké. Het water inkomen is oké. Dat is bij duiken het grootste probleem. Niet om erin te komen, maar om eruit te komen. De boot gaat behoorlijk tekeer.

Hermann heeft geen zeebenen. Hij zit de hele tijd op zijn horloge te kijken. Ze geven hem Dextro. Zoete thee. Dat wordt snel in je bloed opgenomen, daarvan knap je een beetje op. Ik ben ziek, zegt hij, ik ga niet mee. Daar trekken ze zich niet zo veel van aan.

Ze weten inmiddels: onder water heb je er geen last meer van. Ziek of niet, tijdens het duiken gaat het over. Ze proberen hem te overtuigen. Hij weet dat ze gelijk hebben. Dat hij weer zin gaat krijgen in eten en drinken, dat het bier hem weer zal smaken. Hij kan zich er alleen op dat moment geen voorstelling van maken.

Ze zetten zijn tank in elkaar. Trekken hem zijn pak aan. Kom Hermann, help eens even mee. Draaien zijn tank open. Het ademautomaat werkt. Ze gaan met hem mee, langs de lijn, naar beneden. Houd je maar vast, zeggen ze, dan komt het goed. Ze zetten hem gewoon overboord. Lucht uit zijn vest en daar gaat hij.

Verder lezen over Hermann? Dat kan hier. De eerste drie verhalen op Papieren Helden lees je gratis. Wil je meer lezen, en dat raad ik je van harte aan, wordt dan lid. Papieren Helden is een fictief magazine en een modern mecenaat.

Ik werkte aan De man die in een octopus valt met redacteur Isabel Harlaar. Houdt in 2023 deze website in de gaten of de website van Papieren Helden. Er zouden zomaar meerdere delen kunnen komen.