Wat heerlijk om met deze collega schrijvers genodigd te zijn op het debutantenbal van boekhandel Broese in Utrecht!

Hieronder kan je er alles over lezen:

Bij het vieren van de Boekenweek hoort natuurlijk een feest, en daarom vieren wij op zondag 10 april het Broese Debutantenbal! 2021 en 2022 is om allerlei redenen een onstuimig jaar (geweest), en om in deze tijd je eerste roman of poëziebundel uit te brengen is niet niets. Om deze reden nodigen wij acht schrijvers uit voor een feestelijk bal: Leonieke Baerwaldt, Racheda Kooijman, Anna van der Kruis, Valentijn Hoogenkamp, Willemijn Kranendonk, Koen Caris, Emma van Hooff en Joep van Helden komen vertellen over hun debuut en hun ervaringen van het afgelopen jaar. En natuurlijk is er een drankje en muziek om het feest nog gezelliger te maken. Meld u nu aan en luister mee! 

Datum: zondag 10 april | 14.00 – 16.00 uur | Toegang is gratis

Dresscode: feestelijk, dus trek uw mooiste pak of jurk maar aan!

Programma:

Inloop: 13.30

Aanvang: 14.00

Signeren en een drankje: 16.00

Afsluiting: 17.00

Wilt u bij het debutantenbal aanwezig zijn, meld u dan aan via klantenservice@broese.nl

Over Leonieke Baerwaldt en ‘Hier komen wij vandaan’
Een moeder en dochter leiden een zwervend bestaan, een fabrieksarbeider droomt erover een tropische-vissenwinkel te beginnen, twee geliefden besluiten samen een huis te bouwen en de kleine zeemeermin wordt geconfronteerd met de harde werkelijkheid.
In dit verhaal over diermensen en mensdieren vinden de sprookjes van Andersen en Grimm hun eigentijdse weerklank.Hier komen wij vandaan is een intens en bijzonder debuut van een verrassende nieuwe stem in de literatuur.

Over Valentijn Hoogenkamp en ‘Het aanbidden van Louis Claus’
Het is 2003, de zomer dat de dochter haar broek te kort afknipt en Louis Claus naar school komt in een clownspak, de zomer dat haar vader een tumor ontdekt in de borst van haar moeder tijdens het vrijen, haar vriendin Juicy van school wordt gestuurd vanwege coke-gebruik en van een meisje dat zwanger raakt in de schoolvakantie tussen groep acht en de brugklas zonder te weten wie de vader is. De naam van Louis heeft ze in haar arm gekrast. Hij is haar magische en duivelse maar evenzeer romantische held. Na de zomer gaan ze elk hun eigen weg, maar ze blijven elkaars leven op afstand bepalen. Als haar moeder sterft raakt de dochter geobsedeerd door Louis Claus, die een hoofdrol speelt in al haar verhalen. Het aanbidden van Louis Claus gaat over de dunne grens tussen werkelijkheid en fantasie, over zwijgen of je uitspreken. Over liefde en verlangen als tegengif tegen de dood. Dit romandebuut is doortrokken van begeerte, droefheid en seksualiteit. Een symfonie van gesprekken en dromen, een poëtisch en licht verhaal over liefde en rouw.

Over Racheda Kooijman en ‘Vossenjacht’
De Amsterdamse Nadia Smits is alleen door haar moeder opgevoed, haar Marokkaanse vader heeft ze nooit ontmoet. Als kind vertelde ze iedereen dat ze half-Spaans was. Liever liegen dan worden aangezien voor Marokkaan. Nadia is gaan geloven dat ze door die afwezige vader ook daadwerkelijk half is, maar dat nare gevoel weet ze goed te verstoppen achter haar vrije, losbandige levensstijl. Onder aansporing van Reyn, met wie ze een huis en vaak ook het bed deelt, begint ze aan een zoektocht naar haar verleden. Als ze haar vader vindt en vervolgens met Reyn naar Marokko vertrekt, komt Nadia’s leven op z’n kop te staan. 

Over Koen Caris en ‘Stenen eten’
In ‘Stenen eten’ van Koen Caris wordt het dorp van de 17-jarige Ben opgeschrikt door een reeks zelfmoorden onder de jongeren. Drie jaar eerder maakte zijn oudere zus een einde aan haar leven. De zelfmoorden blazen het smeulende verdriet van Ben opnieuw aan en zetten hem in het middelpunt van een mysterie waarmee hij niets te maken wil hebben. Tijdens een hittegolf die de dorpsgenoten van binnenuit droogkookt, wordt Ben gedwongen om zijn gevoelens van schuld en schaamte omtrent de dood van zijn zus onder ogen te zien. ‘Stenen eten’ is een beklemmende roman over hoe verdriet en verveling een groep jongeren kunnen laten ontsporen. En over waarom mensen met dezelfde pijn elkaar niet altijd goed kunnen helpen.

Over Emma van Hooff en ‘Placebomens’
In ‘Placebomens’ trekt Emma van Hooff je mee in een bundel over leven en niet leven, over angst om dood te gaan en tegelijkertijd het verlangen ernaar. Aan het woord is een zintuiglijk, gevoelig lyrisch ik, met veel lef en humor. Er worden dreigbrieven geschreven aan Pandora, er is een hiernamaals dat op instorten staat, een woeste transpiratiezee, er zijn oesters met parels en er is een onderzoek naar de rekking van een leven; hoe lang het duurt tot dat een gezicht uiteen knapt. De gedichten in deze wonderschone bundel zijn ritmisch en sterk. Emma van Hooff overtuigt met haar inlevingsvermogen en enorme verbeeldingskracht.

Over Anna van der Kruis en ‘821 mensen die er ook toe doen’
Voor wie zichzelf wel eens verliest in het verdriet van anderen. Voor wie het soms moeilijk vindt onderscheid te maken tussen de pijn om een dode vader, het verhaal van een buurvrouw of een detail uit de krant. Voor wie zich niet altijd weet te verhouden tot de volheid in zijn of haar hoofd. Zijn we meer dan alle beelden die we op een dag voorbij zien komen? Meer dan een som van wat er om ons heen gebeurt? 821 mensen die er ook toe doen is een aaneenschakeling van portretten. Mensen die hun zwaarte dapper dragen, die niet van koude kroketten houden, die in hun eentje door de regen fietsen en die besluiten dat het mooi is geweest, op een vliegtuig stappen of hun middelvinger opsteken. Die keuzes maken of dat op zijn minst proberen, elk op hun eigen manier.

Over Joep van Helden en ‘Jerrycan’
‘Jerrycan’, de verhalenbundel van Joep van Helden, is teder en gruwelijk, verkent het raakvlak tussen hard en zacht, wereld en mens, kunnen en willen. Een jeugddelinquent zoekt dagenlang naar het juiste moment om sorry te zeggen; in een kille kustplaats wordt de door iedereen verachte Paulo gedwongen zijn vriendje te delen; na een knokpartij met een gespierd meisje spoelt Kaiser de Erezione di Cemento uit zijn haar; en de oude Nor tracht haar rondvaartboot te behouden terwijl de rivier dichtvriest, de stroom uitvalt en haar man gevaarlijk begint te hoesten. In een decor gekenmerkt door schaalvergroting en bijtende chemicaliën, glinsteren deze verhalen van hartstocht en opmerkelijke elegantie.

Over Willemijn Kranendonk en ‘De Geliefden’
Als twintigers hebben Jacqueline en Rosa een intense relatie, maar als er keuzes over de toekomst gemaakt moeten worden, gaan ze uit elkaar. Na de breuk slaan ze ieder een tegenovergestelde richting in. Jacqueline maakt carrière, hijst zich dagelijks in kostbare mantelpakken en koopt een Range Rover omdat alle mannen bij haar op kantoor ook zo’n auto hebben. Rosa gaat op zoek naar een holistische manier van leven, werkt op boerderijen en boomgaarden in Italië, Noorwegen en Ierland, en is altijd platzak. Na veertig jaar, als Jacqueline met pensioen gaat en Rosa het zwerven moe is, kijken ze terug. Ze vragen zich af of de keuzes die ze gemaakt hebben – weggaan of blijven, werken of losbreken – de juiste waren. Hebben ze geleefd zoals ze wilden? Zijn ze veranderd na al die jaren? En waarom blijven ze aan elkaar denken? In het weergaloos geestige en trefzekere ‘De Geliefden’ maakt Willemijn Kranendonk de rekening op van twee uiteenlopende vrouwenlevens.